پژوهش
شماره : 30049
۱۰:۱۹ ۱۳۹۲/۶/۲۲
« سیاست آموزشی کارآمد کشور بر مبنای مدل اندیشورزان اسلامی- ایرانی»

ترسیم، تأمین و ارتقای کارآمدی، اعم از اثر بخشی و بهره وری، برترین چالش فراگیر کشور و نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران، در چشم انداز بلند برد و بیست ساله است. نظام، دولت و کشور اسلامی ایران، بسان نمونه نوین و تجربه بی بذیل مردمسالاری دینی ، بویژه در عصر فرامدرن و در فرآیند پرشتاب جهانی شدن به شمار می آید.

سیاست کارامد آموزشی
سیاست آموزشی کارامد
کارامدی سیاست آموزشی

بسمه تعالی

عنوان طرح پژوهشی« سیاست آموزشی کارآمد کشور بر مبنای مدل اندیشورزان اسلامی- ایرانی»
ترسیم، تأمین و ارتقای کارآمدی، اعم از اثر بخشی (Effectivity) و بهره وری (Productivity)، برترین چالش فراگیر کشور و نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران، در چشم انداز بلند برد و بیست ساله است. نظام، دولت و کشور اسلامی ایران، بسان نمونه نوین و تجربه بی بذیل مردم سالاری دینی ، بویژه در عصر فرامدرن و در فرآیند پر شتاب جهانی شدن به شمار می آید. جریان و فرآیندی که در صورت ارتقای کارامدی، می تواند فرصت های مغتنمی برای ترسیم و تحقق توسعه اقتصادی، مادی و ابزاری، توأمان با تعادل سیاسی و اجتماعی و در جهت تعالی فرهنگی، معنوی و اخلاقی ملت و کشور باشند. آموزش و پرورش نیروهای انسانی کارا، علاوه بر باز تولید و ایجاد ثروت انسانی با ارزش افزوده والا، در کارامدی نهادین و نهادهای دولتی، عمومی اقتصادی، فرهنگی و سیاسی نیز اثربخش بوده و سبب افزایش کمی و کیفی اثر بخشی و بهره وری در آن ها و بالتبع در تمامی ارکان کشور ؛ خواه در بخش سخت افزاری یا نرم افزاری خواهد شد. بدین ترتیب، چالش کارامدی ملی و عمومی که هم اینک به صورتی فزاینده، ذهن و ضمیر مسئولین، مدیران، دست اندرکاران و بویژه نیروها و نهادهای فرهیخته علمی و عملی کشور را به خود معطوف و متوجه خود می سازد، چالش کارامدی سیاست و نظام آموزشی و ارتقای آن را ایجاب می نماید. در همین راستا سیاست و نظام کارامد آموزشی و در نتیجه سیاست و نظام آموزشی کارامد، ضرورت می یابد. این چنین نظام، سیاست و آموزشی و کارامدی و ارتقای آن (ها)، مبنا و مدل ویژه خویش را می طلبد ، تا بر اساس آن، بتوان از سویی به مصداق؛ «فبشر عباد الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه»( )، از دستاوردهای علمی، آموزشی و ابزاری نوین، کمال حسن استفاده متناسب و مثبت را به عمل
نیروهای انسانی در تمامی سه گانه سطوح ابتدایی و متوسطه تا عالی و سیاست گذاری و سامان دهی در جهت تولید دانش آموختگان مورد نیاز، مورد نظر مطلوب به تناسب نیازهای روزامد کشور، کوشید و توفیق یافت. فراتر از این و بیش و پیش از آن، تولید نظریه پردازی و نظریه سازی عملی، زیر ساختی و راهبردی در کشور است. توسعه تک ساحتی، ماتریالیستی و اومانیستی مدرنیستی، با ماهیت ابزاری، فنی و فناوری و صنعتی تا سرمایه داری، دانش، دانش فنی، پژوهش و آموزش و پرورش علمی و آموزشی حاضر خویش را طلب نموده و ایجاب می نماید. چنان چه دانش و حتی نظام علمی خاص مدرنیستی، توسعه تک ساحتی را ایجاد، تقویت، تحکیم و تشدید ساخته و توسعه و ترویج می سازد. توسعه مادی، اقتصادی، عمرانی، ابزاری، توأمان با تعادل سیاسی و اجتماعی و از جهت تعالی معنوی، فرهنگی و اخلاقی، نیز که تحقق آن در نظریه و نظام سیاسی اسلامی و چشم انداز بیست ساله و بلند برد، دست یافتنی بوده و ضروری می باشد، هم دانش، حتی دانش فنی، پژوهش و آموزشی و بلکه روش عملی و آموزشی، خاص خویش را طلب نموده و ایجاب می نماید. چنان چه دانش و حتی نظام عملی خاص متعادل و متعالی اسلامی - ایرانی، هم، توسعه متعادل و متعالی به ترتیب فوق را طلب نموده، ایجاد، تقویت، تحکیم و تشدید ساخته و توسعه و ترویج می دهد. این دانش، نظام پژوهشی و آموزشی و حتی روش عملی و آموزشی متعادل و متعالی، نظامی راهبردی یعنی بنیادین، فراگیر، سازوار و هدفمند را ایجاب می نامید. این دانش و نظام عملی، جامعه و کشور بوده و آمیزه ای بهینه از ؟ حکمت و عقلانیت ایرانی به عنوان پشتوانه و سازکارها و روش های دانش، آموزشی و پژوهشی مدرنیستی به عنوان ابزار، تکنیک­ها و تاکتیک­های علمی، می باشد. سیاست آموزشی، آنچنان سیاستی بوده که اهداف، اصول، مبانی، روش ها و نیز سازکارها و شیوه های دست یابی به آن اهداف را در زمینه توسعه، تعادل و تعالی علمی و نظری و عملی و نظام علمی مربوطه می باشد.
این چنین سیاست آموزشی، تنها بر اساس رویکرد توسعه متعادل و متعالی متفکرین اسلامی- ایرانی، و بر اساس رهیافت علمی نظری و عملی نظاممند به ترتیب فوق قابل تبیین، ترسیم و تحقق است. نظام عملی متعالی اسلامی- ایرانی، که نظامی کارامد می نماید، خود موضوع پژوهشی مستقل و پیشینی یعنی پیش از پژوهشی در سیاست آموزشی کارامد می باشد. کما این که نظام آموزشی متعالی اسلامی- ایرانی، که آن هم نظامی کارامد، اثربخش و بهره ور بوده، نیاز به پژوهش مبسوط، پسینی یعنی پس از پژوهش سیاست آموزشی کارامد، می باشد.
این چنین فرایند، در چشم انداز بیست ساله، نیازمند طراحی مهندسی مبانی سیاست و نظام آموزشی عملی و کاربردی از ابتدایی و متوسطه تا عالی جمهوری اسلامی ایران بر مبنا و مدل اسلامی – ایرانی است. مبنا و مدلی که از ورای سنت علمی و آموزشی مورد نظر و تاکید اندیشورزان بنام ایرانی – اسلامی، تحصیل می گردد. اندیشورزانی که از فارابی و اخوان الصفا در دوران نخست، آغاز و با گذار از خواجه نصیر، شهید ثانی و ابن­خلدون در دوران میانه تا امام خمینی(ره)، در عصر جدید را فرا سرگرفته و همچنان امتداد می یابد.
پرسش اصلی:
مبانی، شاخصه های سیاست و نظام آموزشی کارامد کشور بر مبنای مدل اندیشورزان اسلامی – ایرانی چیست؟
پرسش های فرعی:
1)آیا اندیشورزان اسلامی - ایرانی، درای مبنا و مدل علمی و آموزشی بوده اند؟
2)مبنا و مدل علمی و آموزشی اندیشورزان بنام اسلامی – ایرانی چیست؟
3)آیا مبنا و مدل و نی سیاست و نظام علمی و آموزشی در سنت فکری و فرهنگی ایرانی - اسلامی کارامد بوده است؟
4)آیا می توان نظام و سیاست آموزشی روزآمد و کارامد بر مبنا و مدل علمی و آموزشی اسلامی - ایرانی ترسیم و تحقق بخشید؟
فرضیه:
مبنا و مدل سیاست و نظام آموزشی اندیشورزان اسلامی، کارامد، هوش پرور و دانش پذیر محور است. اساس در این مدل، پرورش بسان داده (خام و ادلیه) ذهن، ظهور استعداد هوشی و خلاقیت فکری با رسانیدن یافته ها نه به صورت نهایی و صرفاً به گوش بلکه به هوش دانش پذیر و حتی رسانیدن دانش پذیر به مطلب و موضوع به عنوان تمرین و بیش و پیش از آن، آموزشی و پرورش بینش و روش و حتی منش اندیشه ورزی علمی.
فرضیه مخالف:
مبنا و مدل سیاست آموزشی اندیشورزان اسلامی، ناکارامد، حافظه پرور و ابزار محور است.
در این رهیافت، حد نهایی آموزشی، رسانیدن یافته ها به صورت نهایی به گوش و انباشت و حداکثر تنظیم واگویی آن­هاست. نه تولید و بازتولید یافته ها به عنوان داده­های علمی بر اساس روش و سازکار منطقی ذهن و مراتب آن.
پیش فرض­ها:
الف)
1- آموزش کارامد و ارتقای آن نیازمند، سیاست و نظام آموزشی متناسب و کارامد می­باشد.
2- سیاست نظام آموزشی، دارای مبنا و مدل آموزشی متناسب و نیازمند آنست.
3- سیاست و نظام آموزشی و نیز مبناء و مدل آموزشی نیازمند طراحی و مهندسی آموزشی است.
4- آموزش دارای فرایندهای دوگانه نظری و عملی یا کاربردی بوده و در سطوح گوناگون ابتدایی تا عالی و در بخش­های سه­گانه فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی یا سیاسی ترسیم و تأمین می­گردد.
5- آموزش، سیاست و نظام آموزشی کارامد و ارتقای آن، تأثیری مستقیم و تعیین کننده در ارتقای کارایی نیروها و کارامدی نهادهای دولتی، عمومی و خصوصی کشور داراست.
ب)
1- اندیشورزان اسلامی- ایرانی، دارای مبنا و مدل علمی و آموزشی کارامد بوده­اند.
2- مبناء و مدل علمی و آموزشی کارامد اندیشورزان اسلامی – ایرانی، قابل روزامدی و کاربری در ترسیم و تحقق سیاست و نظام علمی و آموزشی نوین کشور با بهره­گیری نقادانه از دست آوردهای علمی، ابزاری و مادی مدرنیسم است.
برامد و پس فرضیه:
1) ترسیم و تحقق سیاست و نظام آموزشی، علمی و پژوهشی کشور و ارتقای کارامدی آن بر اساس مبناء و مدل اندیشه­ورزان اسلامی و ایرانی، ارتقای کارایی و کارامدی نیروها و نهادهای عمومی، سیاسی، ملی و دولتی جمهوری اسلامی ایران را در تمامی بخش­های اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در پی خواهد داشت.
2) کارامدی نظام و دولت جمهوری اسلامی ایران و ارتقای آن، تحقق چشم­انداز بیست ساله کشور را، دست یافتنی­تر می­نماید.
منابع:
الف) آثار علمی متفکرین اسلامی بویژه در زمینه سیاست آموزشی
1- احصاء علوم، فارابی
2- آرائ اهل مدینه فاضله، فارابی
3- سیاست مدینه، فارابی
4- تنبیه علی السبیل سعاده، فارابی
5- تحصیل السعاده، فارابی
6- فصول منتزعه، فارابی
7- کتاب المله، فارابی
8- رسایل، اخوان الصفا
9- دانشنامه علایی، ابن سینا
10- الشفا(منطق، الهیات)، ابن سینا
11- اشارات و تبیات، ابن سینا
12- رسایل، ابن سینا
13- احیاء علوم دین، غزالی
14-کیمیاء سعاده، غزالی
15- معیار العلوم، غزالی
16- تحصیل المحصل، خواجه نصیر
17- اساس الاقتباس، خواجه نصیر
18- تجرید الاعتقاد، خواجه نصیر
19- اخلاق ناصری، خواجه نصیر
20- رسایل، خواجه نصیر
21- اخلاق محتشمی، خواجه نصیر
22- ارصاف الاشراف، خواجه نصیر
23- دره التاج، قطب الدین شیراز
24- آداب متعلین، شهید ثانی
25- مقدمه، ابن خلدون
26- شرح جنود عقل و جنود جهل، امام خمینی(ره)
27- مصباح الهدایه ان لولایه و الامامه امام خمینی(ره)
28-شرح نماز سحر، امام خمینی (ره)
29-ولایه الفقیه، امام خمینی (ره)
30-صحفه نور، امام خمینی (ره)
31-رسایل نوین، امام خمینی (ره) به کوشش فهری؟؟؟
32-شناخت، استاد مطهری و سایر آثار استاد،
33-شناخت، علامه جعفری
34-شرح مثنوی مولوی، علامه جعفری
35-ترجمه و شرح نهج البلاغه، علامه جعفری و سایر آثار استاد
36-تفسیر المیزان، علامه طباطبایی و سایر آثار علامه
 
ب-آثار در زمینه آموزش، سیاست آموزشی از جمله در ایران و اسلام 
1-
2-
3-
4-
5-
 
پرسش:
آیا پرورش صدها و هزاران دانشمندان برجسته همچون خارجی ها، ذکر هایی رازی، ابن مسکویه رازی، غزالی ها، بیرونی ها، خواجه نصیر ها، سهروردی ها، حافظ ها، عطارها و مانند این، در دامن حکمت و فرهنگ ایران و اسلام استثناء بوده اند یا قاعده؟ آیا استثنا بوده اند، چرا این قدر زیاد، چه همزمان و چه پی در پی؟ اگر قاعده بوده اند، چرا این همه کم و ناپیدا؟
چه استثنار و بویژه چه قاعده، چه نوع آموزش و نظام پرورشی ابتدایی تا عالی، توانسته است تا این حد، این ها را بارور و بهره ور می سازد؟ خواه نظام آموزشی اجتماعی، رسمی و دولتی یا غیر رسمی، خانوادگی و حتی شخصی.
آیا روی محض از سیستم آموزشی غالب غرب و مدرنیسم، در ایران فرای آموزش و پرورش نیروهای فنی و کار، می تواند در ساختن دانشمندان نظریه ساز، برجسته و بویژه انسانی همانند شخصیت فوق پرورش و عرضه بدارد؟
آیا حتی در علوم به اصطلاح نوین و در واقع فنی، آلی و ابزاری، هم، بدون نظام و نظریه آموزشی و نظریه و نظام آموزشی، متناسب با پیشینه مدنی و عقلانیت ایرانیت، پشتوانه دینی معنویت اسلامیت و احیاناً با آمیزه ای نقادانه و بهینه از دستاوردهای محتوایی، روشی و ابزاری و نیز سازمان و سیر علمی و آموزشی و حتی پژوهشی مدرنیت و مادیت و ابزاریت آن می توان به نتایج مطمئن و به زایش، پویش و پایش تا سرحد بالندگی علمی آموزشی، علمی، مدنی و ملی دست یافت؟
چه آموزه ها و آمیزه ای و با چه آمیزه ای یا آموزه های عقلانیت، اسلامیت و مدرنیت می توان به چنین نظام نظریه و نظریه نظام و در نتیجه استراتژی و سیاست آموزشی کارامدی نایل آمد؟
آیا آموزش، عبارت است فراهمی، فراوری و پردازش و فرابری یا انتقال معلومات یافته های علمی در بسته های نوین و اثربخش آموزشی به گوش و ؟؟ به ذهن و حافظه دانش آموز و دانشجوست؟ یا اولاً، عبارت از فراهمی، بازپردازی یافته ها بازتولید آن ها به صورت داده مواد اولیه علمی و رسانیدن آن ها به هوش دانش آموز و دانشجوست به نحوی که به تعبیر و تعریف فارابی، «ترسیم فی اذهانهم، تمکن فی نفوسهم و تظهر فی افعالهم» (سیاست مدینه، ص )، داده ها در ذهن؛ هوش و شعور دانش آموز و دانش جویان، ترسیم و باز تولید گشته، در نیروی اندیشه ورزی و اندیشه سازی آن ها، استقرار و تمکن یافته و نهادینه گردد و در اعمال، رفتار وی خواه در بیان و قلم آن ها به عنوان نیروهای عمی و در مشارکت علمی و آموزشی و تولید و ارایه نظریه و تئوری ها علمی ظهور و بروز یابد یا در اقدامات و در مشارکت عملی و علمی و ارایه دکترین یا راهکارهای اجرایی علمی، بازتاب و نمود یابد. در هر دو صورت، بدین سان، آموزش یافتگی و دانش آموختگی دانش آموزان و دانشجویان نمو یافته نمایان شده و مورد ارزش یابی و بلکه ارزشسنجی آموزشی و علمی نظری و عملی قرار گیرد؟ با حتی فراتر از این، آموزش، عبارت است از: هدایت و رسانیدن دانش آموزش و دانشجو به مطلب یعنی به یافته و داده های کتابی، یک طرفه و انفعالی، کارگاه های آموزشی و حتی مولد، مؤثر و کارامد را ایجاد می سازد. آموزشی که برامد آن، کارایی نیروهای ملی و کارامدی نماد های عمومی، دولتی و حتی خصوصی اعم از اقتصادی، فرهنگی و یاسی خواهد بود. فرایندی که ارتقای بهره وری (p)و اثر بخش (E)ملی کشور را در پی خواهد داشت.
در هر صورت، برخلاف رویکرد غالب و جاری آموزشی کشور، که معلوماتß حافظه ذهن محور بود و آموزشی عبارت از فرایند سیر و ساختار بهینه انتقال یافته ها به صورت یافته باشد، در طرح پینهادی این پژوهش، در نگاه نوع اندیشورزان بنام اسلامی و ایرانی، که خوشبختانه غالباً زمینه فرایند آموزشی، نظام آموزشی، روش آموزی علمی، دارای نظر و حتی نظریه و بلکه چه بسا آثار می باشند، آموزش، هوش، عقل و فهمß دانش+زودانش بودß یافته های نمایی و نویسی علمی به عناون داده های خام، اولیه و جزیی آموزشی، محور بوده و آموزش، عبارت از فرایند سیر و ساختار عملی و یا به اصطلاح یکی تعلیم و تدریس و دیگری تربیت و تادیب و به یافته های نوین، مورد نیاز مورد نظر علمی و عملی کشور جهان معاصر و فراروی، از سوی دیگر است.
تنها در این صورت است که می توان به صورت قاعده و نه استثنا و به صورت نهادینه نظاممند و سیستماتیک و نه تصادفی، شخصی و احتمالی، به آموزش و پرورش دانش آموز و دانشجو در حقیقت به تولید نیروهای علمی و عملی کار به صورت جریانی و فراگیر نائل آمد. بویژه در این چنین فضا، بستر و گستره ای می توان انتظار نظریه پردازان و در نهایت نظریه سازانی همچون گذشته این مرز و بوم حکیم پرور و این مکتب حکمت آور داشته و تمدن سازی یعنی تجدید و بازسازی تمدن ایرانی+اسلامی+نوین را از هم اینک پیش بینی نمود. این چنین تمدنی، تنها و تنها در سایه سار نظریه، نظام و سیاست آموزشی کارامد میسر است. نظام و نظریه ای که با نوآمدی، روزآمدی بنیادین مبانی آموزش و پرورش در تمام سطوح ابتدایی و عالی در نگاه و نظریه متفکر بنام اسلامی و ایرانی و با کاربری و نهادینه سازی آن نظریه نظام آموزش عملی و ممکن است. 

©2023 . All Rights Reserved